Wetenschap

Fractal van Ralf Kunze, Pixabay

Op het grensvlak van het leven

"Kijk diep in de natuur en je begrijpt alles."
(Albert Einstein, 19e en 20e eeuw)

Deze webpagina is voor de lezers met interesse in de wetenschap.
In 'Licht' zijn de gevoels- en verstandkant van de mens met elkaar verweven. Deze webpagina gaat over de relatie die 'Licht' heeft met de verstandskant: denken met je hoofd.

De schrijfster van 'Licht':
"Kwantumfysica fascineert me. Zin en onzin erover is op internet moeilijk te scheiden, daarom heb ik cursussen gevolgd op de hogeschool om inzicht te krijgen in de feiten. Vervolgens kan ik zelf mijn weg vinden in goede boeken. Ook al worstelen wetenschappers nog met vele raadsels, wat er gebeurt op het grensvlak van het leven is adembenemend."  

< Een fractal is een meetkundige figuur, waarvan de details dezelfde vorm hebben als het geheel. Hun structuur kun je beschrijven met een wiskundige vergelijking. Kunstenaars passen dit principe digitaal toe, waardoor een voortdurende herhaling van patronen ontstaat. In de natuur zie je zulke patronen ook: bijvoorbeeld het hart van een zonnebloem, een varen, een slakkenhuis, enzovoort. 

 

Een zee van Licht

"Heb je de zee wel eens gezien? Zo groot, zo wijd, zo eindeloos ver... nog verder dan je kijken kunt!
Nog veel en veel en veel groter dan de zee is Licht: een zee van Licht, oneindig goud en glanzend en mooi en wijd en ver. Licht was er al lang, lang geleden: als aller-, allereerste.
Onze aarde bestond nog niet. Er bestond nog niets en niemand. 
Licht was geen man en geen vrouw, Licht had geen vorm.
'Ik ben,' zei Licht..."

Uit: Licht, een vertelling

 

Een nieuwe, vreemde wereld

"De wereld die wordt onthuld door de kwantumzwaartekracht is een nieuwe, vreemde wereld, vol van mysterie maar consistent in zijn eenvoudige en heldere schoonheid.

Het is een wereld die niet in de ruimte bestaat en niet in de tijd evolueert. Een wereld die alleen uit kwantumvelden in interactie bestaat, waarin het wemelen van de kwanten (energiepakketjes) in een dicht web van wederzijdse interacties ruimte, tijd, deeltjes en golven genereert. De structuur van de dingen die wij kennen, ontstaat uit de wederzijdse informatie die door de correlaties tussen de gebieden van die wereld wordt geweven."  

Uit: Carlo Rovelli, De werkelijkheid is niet wat ze lijkt, 2014 - De schrijver is theoretisch fysicus, die belangrijke bijdragen levert aan de natuurkunde van ruimte, tijd en kwantumzwaartekracht.

Fractal van Pete Linforth, Pixabay

Fractal van Dimitris Christou, Pixabay

Licht neemt vorm aan (1)

"Licht vond een gat en vloeide er nieuwsgierig in. Het was een lange tunnel met aan het einde een grote donkerte.

Een druppel Licht stroomde de tunnel uit... en werd een zon!
De volgende druppel werd een maan. De zon was een reusachtige bol van vlammen, maar de maan was van steen en zand. De maan weerspiegelde het licht van de zon.
Het deel van Licht dat nog in de tunnel was, keek verrast en ontroerd naar de twee grote, glanzende bollen en zei: 'In deze wereld kan ik vorm aannemen!'"

Uit: Licht, een vertelling
 

Licht is tegelijkertijd materie

"Waarom is licht toch van zulk fundamenteel belang? Het universum bestaat toch ook uit materie en niet uitsluitend uit licht! Bij doorvragen blijkt echter dat op het diepste niveau alles licht en energie is.
De beroemde formule van Einstein E = mc2 betekent: energie (E) is massa (m) maal lichtsnelheid (c) in het kwadraat.
In begrijpelijker taal: elke massa (vorm) is tegelijkertijd ook energie, elke energie is tegelijkertijd ook massa. Materie en licht zijn allebei energie en kunnen in elkaar worden omgezet."

Uit: Heino Falcke, Licht in de duisternis; zwarte gaten, het universum en wij, 2020 - De schrijver is hoogleraar astrofysica en presenteerde de allereerste foto ooit gemaakt van een zwart gat. Hij beschrijft in zijn boek de nieuwste inzichten.

 

Licht neemt vorm aan (2)

"Nu wilde Licht graag nog veel meer vormen aannemen.
Licht stroomde de tunnel uit en werd ontelbare sterren rond de zon en de maan en toen een bol ertussenin: onze aarde.
En uit de aarde groeiden bloemen, planten en bomen. En van de aarde vormde Licht vissen, vossen, vlinders, reeën... De wereld werd wonderlijk mooi.

'Vandaag word ik een mens,' zei Licht. Licht nam aarde en vormde een kind. Uit Licht sprong een levensvonk. De vonk sprankelde in het hart van het kind en juichte: 'Ik ben!'"

Uit: Licht; een vertelling

 

Fractal van Pixel 1, Pixabay 

Zonlicht wordt biomassa

"Als je een seconde opkijkt naar de hemel, valt er een 300.000 kilometer lange kolom licht in je oog. In diezelfde seconde innen de planten op onze planeet de kolom zonlicht om ongeveer 16.000 ton aan nieuwe organische materie aan te maken in de vorm van bomen, gras, zeewier, paardenbloemen en appels.
 
Het derde en diepste niveau van onze werkelijkheid is tegelijk het fundament ervan: de kwantumwereld. Kwantumbewegingen zorgen ervoor dat de instabiele energie van zonlicht kan worden omgezet in een stabiele, chemische vorm: (bio)massa."  
 
Uit: Jim Al-Khalili en Johnjoe McFadden, Hoe leven ontstaat, 2015 - Een boek over de jongste tak van de kwantumfysica: de kwantumbiologie... zoektocht naar 'the spark of life'. 
 

Het eerste geheim

"Licht zei: 'Als je oud wordt of ziek, als de mensen en dingen waarvan je houdt uit je leven verdwijnen, moet je leren omgaan met het donker: dat alles in jouw wereld grenzen heeft. Dit is het eerste geheim: leer weer kijken met de ogen van een kind.'

De mens vroeg: 'Wat betekent dat?'
Licht zei: 'Een kind ziet het binnenste van de dingen. Het ziet mij in de sterren en in de maan. Het ziet mij in de bloemen en in het gras. Het ziet mij in de eekhoorntjes en in de vissen. Het ziet mij in de vossen en in zichzelf. Overal ziet het mij. Het ziet mij in alles.'
Licht glimlachte. 
'Leer weer kijken met de ogen van een kind zodat je opnieuw de binnenkant van elke buitenkant leert zien.'"

Uit: Licht, een vertelling

 

Fractal van Gerd Altmann, Pixabay

Ons brein

"Door mijn ervaring met het verlies van mijn linkerhersenhelft ben ik er vast van overtuigd dat het gevoel van diepe innerlijke vrede vastligt in neurologische netwerken in onze rechterhersenhelft. Onze rechterhelft ziet het grote geheel en erkent dat alles om ons heen en in ons bestaat uit energiepartikels die samen verweven zijn tot een universeel vlechtwerk.
Onze westerse maatschappij heeft veel meer waardering voor de vaardigheden van ons denkende, 'handelende' linkerbrein. Dat is de helft die analyseert, in schema's denkt, oordeelt, begrenst, interpreteert en presteert. Als kinderen wordt ons geleerd om die helft van ons brein te stimuleren en de rechterhelft te onderdrukken."

Uit: Dr. Jill Bolte Taylor, Onverwacht inzicht, 2008 - De schrijver is een neuroloog (neuroanatoom)die een ernstige hersenbloeding kreeg en observeerde wat er gebeurde. Ze herstelde in acht jaar tijd en hield er een onverwacht inzicht aan over. 
 

Fractal van Igorda888, Pixabay

Terug naar het Licht

"Licht zei: 'Alleen wie je in de spiegel ziet zal ophouden te bestaan. Maar het Licht in jou zal nooit ophouden te bestaan. 
Jouw lichaam wordt weer aarde en uit de aarde zullen steeds nieuwe vormen groeien: waterlelies, vergeet-me-nietjes, wuivend graan... en al die planten helpen dieren en mensen te leven, zodat er steeds jonge dieren en kinderen geboren kunnen worden.
En jouw levensvonk wordt weer één met het Licht en het Licht blijft naar jouw wereld stromen en gaat wonen in al die vlinders, de klaprozen, in nieuwe mensen, in ruisende bomen, in water en wind.
Altijd en altijd gaat het leven door, in steeds nieuwe vormen, en jij zult er deel van uitmaken omdat je deel bent van de aarde en deel bent van het Licht.'"

Uit: Licht, een vertelling 

 

De kosmische kringloop

"Alles om ons heen - de lucht die we inademen, ja, zelfs de bouwmaterialen die we gebruiken - bestaat uit draaiende en trillende elementaire deeltjes. We zwemmen letterlijk in een woelige zee van elektro-magnetische velden. We maken er zelf deel van uit. Ze omringen ons aan alle kanten en door onze zintuigen ervaren we wat is. 
Ik ben onderdeel van een groter geheel - een eeuwige stroom van energie en moleculen waarvan ik niet kan worden losgemaakt. Als ik bedenk dat ik deel uitmaak van die kosmische kringloop, voel ik me van nature veilig. Hoe kan ik nog kwetsbaar zijn als ik niet kan worden losgemaakt van het grote geheel?
Ook al verlies ik deze cellen en mijn vermogen om de driedimensionale wereld waar te nemen, mijn energie zal gewoon worden opgenomen in de stille zee van euforie."

Uit: Jill Bolte Taylor, Onverwacht inzicht, 2008